Dat in een overgang na aanvankelijke destabilsatie toe wordt gewerkt naar de dominant in de nieuwe toonsoort, en dat deze dominant uiteindelijk  wordt bevestigd via een gealtereerd akkoord is rond 1800 zeer gebruikelijk. Vergelijk de 'overgangszin in het tweede deel van de Jupitersymfonie van Mozart. Faux-bourdon-techniek is in dat stuk veel prominenter aanwezig dan in Schubert's Vijfde.
Ook heel vergelijkbaar: Het middengedeelte van het tweede deel van de Piano Sonate in a klein KV 310.