We gaan er bij de oplossing van gealtereerde akkoorden van uit dat de verminderde terts naar de prime, en de overmatige sext naar het oktaaf oplost.

De nuancering die hier op zijn plaats is heeft  te maken met dat een leidtoon kan worden teruggealtereerd, en dus chromatisch kan dalen (in veel gevallen naar het septime van het volgend akkoord. Dus komt het voor dat op een verminderde terts een grote secunde volgt:

En een andere nuancering: Soms kiezen componisten voor 'echt andere' oplossingen. Zie bijvoorbeeld het eind van de overgang in het langzame deel van de Jupiter Symfonie van Mozart.
 
 

< terug >
 

< sluit dit venster >