We zouden samenklanken van drie tonen die niet in tertsafstand staan natuurlijk ook best 'drieklank' kunnen noemen. Bijvoorbeeld samenklanken die bestaan uit twee kwarten (bijvoorbeeld c-f-bes) of uit twee verschillende intervallen (bijvoorbeeld c-es-b), temeer omdat dit soort samenklanken in de muziek van de afgelopen eeuw veel voorkomen. Toch is het traditie gebleven alleen te spreken van een drieklank als de tonen in tertsafstand staan, en voor andersoortige samenklanken van drie tonen andere namen te gebruiken. <sluit dit venster>